docent Nederlands

Na de havo ben ik in 2002 begonnen aan de lerarenopleiding Nederlands aan de HvU. Aan het einde van het eerste jaar was ik één van de slechts vier studenten die haar propedeuse had gehaald. In 2006 haalde ik, ook als slechts één van de vier, mijn tweedegraads bevoegdheid Nederlands. Ik was toen officieel docent Nederlands.

Waarom docent Nederlands?

Dit is best een goede vraag. Ik wilde immers al vanaf mijn twaalfde schrijver worden. De opleiding Journalistiek zou dan een logische keuze zijn, toch? Toen ik naar de open dag ging, kwam ik er al direct achter dat het schrijfdeel van die studie nogal summier was. Vooral het eerste jaar was erg breed; politiek, interviews afnemen, veel over de maatschappij. Ik was op dat moment 18 en die opleiding klopte niet. Maar wat dan? Nederlands studeren lag wel voor de hand, maar met een havodiploma zul je dan toch eerst je ‘P’ moeten halen. De decaan van mijn middelbare school kwam toen met de suggestie ‘lerarenopleiding’. Ik zag mezelf totaal niet als docent Nederlands, zeker niet omdat ik school tot en met de tweede klas nooit als fijn heb ervaren. Omdat het een brug was naar de universiteit, besloot ik toch te beginnen aan de studie.

Lerarenopleiding

Tot mijn verbazing en verrassing ging deze HBO-opleiding me erg goed af. Ik haalde alle vakken en was halverwege het jaar al richting de universiteit gegaan om te bekijken wat Nederlands studeren zou inhouden. Daar kan ik kort over zijn: wat een droge kost… Het sprak me totaal niet aan, terwijl ik de lerarenopleiding op dat moment leuk vond en met twee vingers in mijn neus deed. Na het tweede jaar bleek er in Amsterdam een schrijversopleiding te zijn, maar dan zou ik dus twee jaren HBO een soort van weggooien. Praktisch als ik ben, besloot ik om de opleiding daarom maar eerst af te maken, zodat ik een HBO-diploma op zak had. In mijn vierde jaar stond ik al als volwaardig docent voor de klas, ook al had ik mijn opleiding nog niet afgerond. Tegen de tijd dat ik dat diploma toen had gehaald, stond mijn hoofd niet meer naar een schrijversopleiding. Er was geen ruimte op de school waar ik op dat moment werkte, dus stuurde ik een open sollicitatie naar de middelbare school waar ik de havo had afgerond. Ik werd direct aangenomen.

Lesgeven

Zeven jaar heb ik met plezier en succes op het Farel College in Amersfoort lesgegeven. In 2012 verhuisden mijn man en ik voor zijn werk naar Friesland. Daar heb ik nog drie schooljaren als docent Nederlands gewerkt, maar ik merkte steeds meer dat het schrijven me bleef lokken.
Als docent was ik ‘duidelijk’, kreeg ik vaak terug van leerlingen en ouders. Mijn leerlingen vonden me een fijne docent die goed kon uitleggen, maar met wie ook plezier te beleven viel. Ik wist een goede balans te vinden in mijn lessen. In 2015 heb ik mijn whiteboardmarkers definitief in de la gelegd. Op dat moment was ik al lange tijd bezig met schrijfopdrachten. Het was tijd om daar fulltime mee aan de slag te gaan.